Nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine, jedan od simbola grada na Savi, koji prkosi zubu vremena i, već sa samog mosta, privlači pažnju turista.
Ovaj objekat posebne arhitektonske i kulturološke vrijednosti smješten je na samoj obali rijeke Save, te predstavlja kulturnu baštinu Gradiške. Vijećnica je građena u period od 1880. do 1900. godine, a 2014. proglašena je nacionalnim spomenikom BiH.
Veoma je zanimljiva istorijska pozadina Gradske vijećnice. Nakon austrougarske okupacije Gradiška postaje kotarsko mjesto u banjalučkom okrugu i 1880. godine počinju radovi na izgradnji vijećnice i hotela Kajzer. Izgrađena je početkom 1900. godine u gradskom jezgru Tekija na samoj obali rijeke Save.
Nakon Drugog svjetskog rata objekti su povezani dogradnjon aneksa, za potrebe tadašnje opštine. Tom prilikom je renoviran i hotel Kajzer.
Vijećnica je sve do 2007. godine služila za potrebe opštinske uprave. Projektom iz 2008. godine, oba objekta postaju prostori Zavičajnog muzeja, multimedijalnog centra i Narodne biblioteke.
Građena je u takozvanom pseudomaurskom stilu, pod jevrejskim uticajem, što objašnjava prisustvo Davidove zvijezde, ali i drugih jevrejskih ornamenata, koji se nalaze u Gradskoj vijećnici.
Dekorativni elementi uređenja u vidu potkovičastih lukova na prozorima, lukovičaste kupole, horizontalno bojene linije na fasadi, reljefni ornamenti,upotreba motiva u obliku zvijezda predstavljaju elemente istoricizma, odnosno pseudomaurskog manira. Ovaj metod arhitektonskog izraza pojavljuje se nekoliko godina po dolasku austrougarske vlasti i predstavlja pojavu dekorativnih elemeneta preuzetih iz islamske kulture sjeverne Afrike i Španije. Ovim se željelo iskazati uvažavanje lokalne tradicije i stvaranje nove, kao produkt susreta dviju kultura.
